سندرم ری (Reye’s syndrome) یک بیماری نادر است که معمولا کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال را درگیر درگیر آن میشوند و می تواند به تمام اعضای بدن به خصوص مغز و کبد آسیب جدی برساند.
نام این بیماری از آسیب شناس استرالیایی( آر. داگلاس ری) که اولین موارد ابتلا به این بیماری را در سال 1963 گزارش داد نام گذاری شده است.
به نظر می رسد بین این بیماری و مصرف آسپرین ارتباط وجود داشته باشد.
کودکان و نوجوانایی که دچار اختلال اکسیداسیون اسید چرب هستند، بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به سندرم ری قرار دارند. آزمایشهای غربالگری میتوانند ابتلا به این بیماری را تشخیص بدهند.
در برخی از موارد، سندرم ری می تواند ریشه در مشکلات سوخت و ساز بدن داشته باشد که تحت تأثیر ویروسها ایجاد شده.
“اگر از آسپرین برای درمان عفونت ویروسی کودک و نوجوان خود استفاده کنید، احتمال ابتلا به سندرم ری افزایش مییابد.”
ابتلا به این سندرم بسیار نادر میباشد. به همین علت است که اطلاعات زیادی دربارهی آن در دسترس نیست. (در آمریکا، از سال ۱۹۸۸ به بعد، سالانه ۲۰ مورد مبتلا به این سندرم گزارش شده است. نرخ بقا برای این سندرم۸۰ درصد است.)
مراقبت های اورژانسی
از آن جا که سندرم ری می تواند کشنده باشد والدینی که احتمال میدهند فرزند آن ها به این بیماری مبتلا شده باید هر چه سریع تر به اورژانس مراجعه کنند.
تشخیص به موقع کلید درمان موفق این بیماری می باشد.
علائم هشدار دهنده این بیماری :
استفراغ مداوم، تغییر در رفتار و خستگی شدید به خصوص بعد از سپری کردن یک بیماری ویروسی می باشد.
البته این علائم ممکن است در اثر ابتلا به یک بیماری ویروسی نیز رخ دهد و احتمال این که به دلیل سندرم ری ایجاد شده باشد بسیار کم است اما از آن جا که سندرم ری یک بیماری جدی است لازم است به علائم توجه شود.
چندین عامل می تواند در ایجاد سندرم ری نقش داشته باشد، از جمله :
1. آسپرین
2. آبله مرغان
3. آنفلوآنزا
تکنیک های درمانی بیمارستان عبارتند از
الکترولیت ها و مایعات : این مواد بدن را آب رسانی کرده و نمک، گلوکز و مواد مغذی را در سطح مناسب نگه می دارد.
دیورتیک ها : این داروها برای پاکسازی بدن از مایعات اضافی مانند ورم اطراف مغز مفید هستند.
سم زدایی آمونیاک : این تکنیک باعث کاهش سطح آمونیاک در بدن می شود.
ضد تشنج ها : این داروها به کنترل تشنج های احتمالی کمک می کنند.
اکسیژن رسانی مکانیکی : در صورت بروز مشکلات تنفسی ممکن است لازم باشد.
متاسفانه در حال حاضر هیچ درمان شناخته شده ای برای سندرم ری وجود ندارد. با این وجود تشخیص به موقع و کنترل موفقیت آمیز بیماری می تواند از بروز عوارض شدید همچون آسیب مغزی یا ایست قلبی جلوگیری کند.
افراد مبتلا به سندرم ری بلافاصله در بخش مراقبت های ویژه (آی سی یو) در بیمارستان بستری می شوند و هدف از درمان آن ها حفظ عملکردهای حیاتی بدن مانند تنفس و گردش خون و همچنین محافظت از مغز در برابر آسیب دائمی ناشی از تورم می باشد.
امروزه ابتلا به بیماری سندروم ری کاهش پیدا کرده است. علت این است که پزشکان و والدین از دادن آسپرین به کودکان خودداری میکنند.
اگر فرزندتان دچار سردرد شده، بهجای آسپرین بهتر است از استامینوفن (تیلنول) استفاده کنید. البته دربارهی این دارو و میزان مصرف آن حتما با پزشک مشورت کنید تا به کبد، آسیبی وارد نشود. اگر مصرف تیلنول هم در
پایین آوردن تب تأثیر نداشته باشد، باید حتما به پزشک مراجعه شود.
در پایان : سندرم ری بندرت باعث مرگ میشود، اما باعث درجات مختلفی از تخریب مغزی خواهد شد. اگر متوجه شدید که کودکتان دچار گیجی، بیحالی و سایر عوارض روحی است، سریعا به مرکز فوریتهای پزشکی مراجعه کنید.